tıp öğrencileri insan üstü varlıklardır. gece demez gündüz demez ders çalışırlar, sosyal hayatları yoktur, olamamaktadır. herkesin yapabileceği bir iş değildir. bir defa kan tutmayacak, ölü görmeyi ve parçalamayı miden kaldıracak, kafam kadar kitapları ezberleyebilecek beynin olacak. bunlar tıpı bitirebilmek için gerekli. ha, iyi bir doktor olmak için insan sevgisi, vicdan filan da gerekli ama bitirmek için şart değil.
ama bu zorlu şartlardan dolayı, sosyal hayattan uzak kalmaları sebebiyle, güncel sinema bilgileri olmayabilir, sizin gittiğiniz barın, cafenin yerini bilmiyor olabilirler, esprileri çok güncel olmayabilir, eve gelirken pastahaneden poğaça almayı sosyal hayata dahil ediyor olabilirler. ama bu küçümsemeyi gerektirmez. onların suçu değil, sistemin suçu.
ben, üniversitede tıpçıları görünce onlar için samimiyetle üzülmüştüm. küçümseyeni anlamak mümkün değil.
