dün gece zorla beni semt pazarına götürüp, birkaç kilo arpa aldırmıştı. "kümesteki ördeklere atacağım." demişti. fakat bahanesi başkaymış. bugün hepsini yemiş, kafası bir dünya olmuştu. evin balkonuna geçmiş, üzerimde beyaz yakalı atletimle sokaktan gelen geçeni kesiyordum.
saat 18:45 civarı telefonum çaldı. arayan babamdı; ''nerdesin lan pezevenk!'' diyerek hönkürdü. ''geliyorum baba.'' diyerek telefonu kapadım. saat 19:00 civarında telefonumum yeniden çaldı. arayan pseco'ydu: "bu bir ödemeli aramadır, kabul ediyorsanız biri..." sesini duyduğumda ''mına koduum fakiri'' iç sesi eşliğinde yanlışlıkla bire bastım ve sonra cimri sanmasın beni diye de konuşayım bari dedim. ''naapıyosun hocu gel ortam yaptım'' dedi. hemen heycanlanmıştım, çünkü bu adamı tanımıyordum ve tanımadığım bu adam beni telefonla aramış ve ''hocu'' demişti. belli ki, kafası iyiydi.
bir ihtimal bana ihtiyacı vardı, onu bu kötü haliyle bırakmamak için evlerine gittim. refleks olarak lightsaber'ıma sarıldım. çaktırmadan içeri falan daldım. eve girdiğimde yerlerde arpa kabukları vardı. ve içerideki bir odadan yüksek bir seste bakkal şarkısı denilebilecek tarzdan bir şarkı sesi geliyordu.
baktım, bir avuç arpayı hayır hutur yiyor. o sırada, rastgele çevirdiği numaraları özelden arayıp onlara da hohlama efektiyle birlikte bu şarkıyı dinletiyormuş. telefondan "sen kimsin lan? kan çıkar kan! adres ver adres!" sesleri yükseliyordu. bana dönerek "11880'i aradım hafız. vallahi sandığın gibi değil olay, dalgalı saçların gibi karmakarışık." dedi. derken elindeki son avuç arpayı ağzına götürdü, o son avucu yemeyecekti. lightsaber'ımın kabzasıyla bir tane alnının çatına yapıştırıyordum ki...
birden yer titremeye başladı, salim'den alo şarkısı çalıyordu bi yerde. önce uzaktan geldi, sonra ses daha da yaygınlaşıp yükseldi.
uyandım, telefonum çalıyormuş, arayan çocukluk arkadaşımdı: "hacı kontör çok az beni arasana." dedi. kontör yok dedim kapattım. altta avea yazdı.
