gittiğinde açtığın yaraları bigün kabuk bağlar da seni unuttururlar diye sarıp iyileştiremiyorum bile..seni her özlediğimde alkolle yıkıyorum ruhumu ve yaralarımı. aynalardan kaçıyorum sensizliğimi yüzüme vuracaklar korkusuyla. her gece senli ütoyalar kuruyorum ve sen ordularınla ülkemi talan edip çekip gidiyorsun arkana bile bakmadan herzaman ki asi duruşunla.fazla söze gerek yok sen yoksun ve ben kokunu odama getiren en küçük hava akımını bile özlüyorum.
