bundan birkaç ay önce fazlasıyla ilgimi çeken bir dildi italyanca. taa ki ev arkadaşımı tanıyana kadar.*
önceleri dedim e dili öğrenmeye başlayacaksın nasılsa o konuştukça kulak dolgunlugu olur. yok yok çok büyük bir yanılgı içerisinde oldugumu sonradan anladım. benim ev arkadasımda mı sorun bilemem ama telefonda olsun, skype da olsun, bir italyan arkadasıyla olsun, hep karşı köye bağırır gibi konuşuyor yahu! zaten sürekli kavga eder gibi olduklarını söylemiyorum bile *
şimdilerde ne zaman konuşmaya başladıgını görsem sessizce uzaklaşıyorum ortamdan.
ana fikir: her italyan kulağa hoş gelen bir italyancayla konuşmayabilir. *
mecburi edit: ingilizce kelimelerin cogunun sonuna o ekleyerek oluşturulmuş bir dildir. kendileri söylüyorlar böyle efendim.
