evrende anlamlı olan tek şey müzik... bu string teorisi her şey titreşim mitreşim demiyo mu; e, ses titreşim değil mi kardeşim? onunçin "müzik evrenin esas dili, ayrıca bu kadar titreşim tesadüf eseri dedirtemezsiniz bana" diyerek müzikal eskatolojime geçiyorum:
bir gün, bi deha evrende o zamana kadar yazılmış en iyi müziği yazacak (yaylılar için olması muhtemel) ve bu seslendirilince de her şey son bulacak. müzik zevki iyi olanlar; o müzikten zevk alabilenler, daha onu dinlerken birer notaya dönüşüp birlikte müzik olacaklar filan... müzik zevki kötü olan, geliştirmek için hiçbir çaba sarfetmemiş, onu sadece karşı cinse ulaşmak için kullanmış, kimliklerinin, vitrinlerinin dekorasyonu yapmışların cezası da, dünyada kalmak olacak. ağlamaklı bi şekilde ıslık çalarak müzik yapmaya çalışcaklar ama artık çok geç olacak tabii. ama biz (biz?) çok iyi olduğumuz için içimizden bazıları kıyamicak, "olsun, onlar da gelsin" diyecek mozart'a (başmelek), o da; "böyle diyeceğinizi biliyodum ama olmaz, ahengi bozuyorlar" diyecek.
(Zbigniew Preisner - Van den Budenmayer Concerto en Mi Mineur)*
