yaşayabileceğim en büyük rezillik değil belki ama yaşadığım en büyük rezillikti sözlük...
lise sondayım... günlerim evden okula, okuldan dersaneye, dersaneden eve mekik dokumakla geçiyor... bütün otobüs hatlarını, o hatların şoförlerini, bütün yolları hatta bütün yolcuları ezberledik artık. yine günlerden bir gün canım dostumla dersaneden dönüyoruz. yorgunluk hat safhada, oturcak yer bulmak ne mümkün! neyse şükür ki tutunacak yer bulduk, otobüsün koltukları koridor boyunca karşılıklı, yani nasıl anlatsam iki tane üçlü koltuğu karşılıklı koyduğunuzu düşünün, öyle işte. sağ elimde dosyam olduğu için sol elimle tavana sabit demirden tutunuyorum. can dostumda sol tarafımda. neyse otobüste bizi kesenler var, ee güzeliz tabi o zamanlar, hiçbir şey yoksa gençlik var azizim. otobüste kikirdeyenlere şiddetle karşıyız ve edebimizle yolculuk ediyoruz, bu da dikkat çekiyor sanırım. her neyse biz can dostumla güzel güzel sessiz sessiz sohbet ederken otobüs ışıklarda durdu, tam o esnada amcanın biri saati sordu bana. ''hemen söylüyorum amcacım'' deyip tek dayanağım olan demiri bıraktım ve saatime baktım. aman allahım! tam o anda otobüs hareket etti ve ben kıl payı demiri yakaladım ancak artık çok geçti. 180 derece dönüp tutunduğum demirin yanında oturan adamın kucağına kapaklandım! artık koltukta adam değil ben oturuyordum. adam olayın şokuyla hareketsiz dururken ben yardım et ulağğğğnn edasıyla can dostuma bakıyordum. uzatılan eli kavrayıp adamın kucağından kalktım, morla kırmızının karışımından tuhaf bir renk alan yüzümü adamdan saklarcasına '' çok özür dilerim, afedersiniz'' dedim. adamın babacan ifadesiyle '' olur böyle şeyler kızım'' demesi yüreğime su serpmiş olsada arkadan omzuma dokunan el ve ardından duyduğum ses beni komaya soktu.
bizi kesen elemanlardan biri ;
- buyrun oturun şöyle, ayakta duramayacak kadar yorgunsunuz bugün anlaşılan! dedi***
- teşekkürler, bir sonraki durakta ineceğiz zaten! dedim
can dostum güzel insan yaşanılan olaya gülmemek için bir hayli direnirken ; ''yavrum daha 40 dakika yolumuz var ne inmesi'' diye fısıldadı kulağıma.
'' amk bas şu düğmeye, benim pasom dolu sana basarım, acilen iniyoruz koduğumun ötobüsünden .'' dedim ve ilk durakta indik. sonrasında 40 dakika otobüs bekledik ve 15 dakika aralıksız gülen can dostumun kahkahalarına eşlik ettim.
