popülistliğin son noktasıdır. devletin yaşaması için canından can veren insanlara yapılan en büyük hakarettir. Bir kilo pirinçle, iki torba kömürle insan vicdanına ipotek koymaya çalışanların son şebekliğidir. sigorta reklamını hatırlayın. atatürkten hiç bir şey istemeyen köylüyü. onları insanca yaşatmak devletin asli görevi değilmiydi de , şehit babasına anasına gece yarıları mağaza kapılarını açıyorsunuz. böylemi vicdanlarınızı rahatlatacaksınız. açılım elbisesi üstünüze çok bol geldi diye mi insanları bu şekilde rencide ediyorsunuz. ben orda devleti görmüyorum. şehidin kanı üzerinden siyasi rant etmeye çalışan sevr artıklarını görüyorum. o anne ve baba ki üzerlerinde yırtık elbiseleri dahi olsa " evladım gitti, gerekirse bende giderim. vatan sağolsun" diye haykırır. elbiselerinizle onların vicdanlarını satın alamazsınız.
