fıkra bu ya fransanın champ elysee meydanına bir heykel dikilmiş. heykelde modern! giyimli bir fransız elini köylü kıyafetleri içindeki bir türk e doğru uzatmış türkün elinde ise bir dürüm ve diğer elide aletinde olarak tasvir edilmiş. fransızlar heykelle dalga geçiyorlarmış " türkler barbardır, hırpani kıyafetler giyerler yiyecekleriyle zikeceklerinden başka bişey düşünmezler" diye kahkaha atarlarmış. bir gün o meydana bir türkün yolu düşmüş, yanında da fransız biri varmış. " bak demiş bizim fransız ne kadar modern, sizinkininse aklında yiyeceğiyle zikeceğinden başka bişey yok. bizim ki ne bu halin diyerek sizinkini işaret ediyor" türk heykele bir daha bakmış ve fransıza cevabı yapıştırmış " siz yanlış anlamışsınız heykeli. bizimki dürüm yiyor, sizinki birazda bana ver diyor. bizimkisiyse sizinkine tarrağımı ye diyor"... daha düne kadar versay sarayının içine zıçıyorlardı. tuvaleti bilmezlerdi. paris sokakları o kadar pis kokardı ki bu kokuya tahammül edebilmek için dünyanın en iyi parfümlerini ürettiler. bu yüzden kendini türkten üstün görüp halt eden kişidir.
