Dönüp bakınca aslında bir hiç olduğunu anlamaktır. Küçüklüğünüzden beri sen şöylesin, böyle kralsın önün açık geleceğin parlak diye şişirilirsin. Kendini gerçekten zeki, vazgeçilemeyen biri olarak düşünürsün. Önün çok açıktır yapamayacağın bir şey yoktur. Neye elini atsan koparacaksındır. Sonra yıllar sonra döner bakarsın ki aslında neye elini atsan tek tek elinde patlamıştır. Ne başarabildiğin tek bir şey, ne başarılı olduğun tek bir alan var. Vazgeçilmezim diye düşünürken ne bir arayan, ne bir soranın kalmış. Kendini alemin kralı herkesin sevgili sanmıştın değil mi? Halbuki öyle değilmişsin. Bir hiçmişsin sen. Öyle ki ölsen 10 gün kimse farketmeyecek duruma gelirsin. Elinde tek meziyetin ciddiyeti ağırbaşlılığın kalmıştır güvendiğin. Bir gün bir de bakarsın Wilde " Ciddiyet sığlığın sığınağıdır" demiş. Görürsün ki sen aslında en büyük hayal kırıklığının ta kendisisin.
