evet efendim bir sürü eksi oy alacağımı bilmeme rağmen yine de bu yazıyı yazacağım. islamcı veya ülkücü grupların osmanlıya hayranlığı bilinen bir gerçektir. eminim ki herkes de bunu kabul etmektedir. ama benim bu konuya itirazım var, yanlış anlaşılmasın abuk sabuk atıp tutucak değilim ama hayran olduğumuz şeylere de dikkat etmekte fayda var diye düşünüyorum. şöyle ki osmanlı üç kıtaya hükmetmiş bir devlet olabilir, iyi işleyen bir sistemi olabilir fakat bunlar bugün bu devlete hayran olmak için yeterli midir? şöyleki osmanlı hayranı gruplar kabul etmesede osmanlı çöktü ve bu çöküşün sorumlusu yine osmanlı'nın kendisiydi. kim ne derse desin osmanlı tutucu bir devlettir, teknolojik gelişmelere kapalıdır, baskıcı bir teokrasi uygulamıştır(hiç balkanlar örneği vermeyin anadoluya bakın öyle konuşun)tarihten ibret almamış ve bununla kalmayıp öteki devletleri aşağılamıştır, savaşlarda çok başarılı olmuş olabilir fakat diplomasi konusunda son derece zayıf ve haklıyken haksız duruma çok kolay düşen bir devletti. şimdi... ben bu yazıyı niye yazdım diye düşünebilirsiniz; arkadaşlar günümüzde osmanlı hayranlığı tavan yapmış durumdadır bunu en basiti üniversitelere verilen adlardan ve iktidar belediyelerinin sosyal tesislerinde ki olaylardan anlayabiliriz. bugün ülke gençleri şanlı tarih masallarıyla uyutuluyor, bu bugün ki en büyük tehlikedir çünkü insanlara yenilmez olma ve saldırganlık aşılanıyor. ama unutuluyor ki ülkesine saldırıldığında gık bile demeyip sarayın oturan, dışarıdan borç alıp eksikleri kapatacağına kendine saray yaptıran da sonra varını yoğunu bu borçlar için satanda osmanlı devletiydi. ülkemiz gençliği bugün ki durumla bahsettiğim durumlar arasında ki benzerlikleri bulursa osmanlı hayranlığının neden kötü bir olay olduğu anlaşılabilir. tabii ki detarihimize sahip çıkmamız icap eder ama hayranlık sadece boş bir masaldır ileriye gidememenin başlıca sebebidir.
