1906 - 1949. el benna, nil deltasındaki mahmudiye köyünde hanbeli olan babasının gölgesinde büyüdü. ancak, çelişkileri yaşamın erken döneminde hıristiyan okulu ve mısır'ın batılılaşmış dünyasına gönderildiğinde başladı. daha sonraları, eğitimindeki bu belirsizliğin kendisinde islama dönüş isteği uyandırdığını iddia edecekti. siyasi dinin başarılı bir propogandacısıydı, ismailiye'de 1928'de küçük örgütlerle başladı, on yıl sonra yaklaşık iki milyon mısırlı taraftarı olan etkileyici bir örgütün başındaydı. bir tutam sosyalizm, çokça saldırganlık ve radikallik ile geleneksellik ve dindarlıktan büyük oranlarda bir karışımdan oluşan görüşler kokteylini, mısırlıların sorunlar yumağını çözmek için önerdi. bir selefi olarak eski islam toplumunu yeniden canlandırmak istedi. fakat düşüncelerinin mistisizm, sosyalizm ve milliyetçilik gibi kısımları da vardı. makalelerinin çoğunda islami ortodoksluğa dönüş çağrısını işliyordu.
el benna, hem mısır'da hem de arap dünyasının genelinde selefi idealinin kabul görmesi için siyasal islam grubuna, 1930larda başarılı bir seferberlikle önderlik etti. hareketini, islami el ezher üniversitesi'ne karşı değil, alternatif bir islam otoritesi kaynağı olarak kurdu. hareketin liderlerinin savaş sonrası yıllardaki ekonomik krizlerden yararlanarak ve özellikle filistin meselesinde toplu şekilde gönüllü olma kararından sonra popüler olarak sokağa çıkmaları için 1945'e kadar beklemeleri gerekti.
el benna 1949'da büyük olasılıkla mısır gizli servisi tarafından öldürülmeden önce bütün arap dünyasında hareketin kollarını kurmuştu. ölümü, hareketi bir süre için lidersiz bıraktı. liderlik krizi, sadece kişisel hırslardan dolayı değil, aynı zamanda el benna'nın mirası konusundaki ideolojik tartışma yüzünden hizipleşme yarattı.
tartışma mısır'ın yeni rejiminin 1952'de harekete yönelik aralıksız baskıları yüzünden bir süre gizli yürütüldü. burada, rejimin popülaritesinin 1967'deki yenilginin ardından azalmasıyla birlikte ülkede iç çekişmeler patlak verdi. el benna'nın görüşü birbiriyle oldukça çatışan iki yolla yorumlandı; kesin konuşmak gerekirse uyuşmazlığın kaynağı görüşten çok daha fazla onu gerçekleştirme yollarıydı. el benna, laik ve batılılaşmış arap rejimine karşı çıkan herkesi destekledi ve arap ulus devletlerinin zorla ele geçirilmesini savundu. fakat kendisi taraftar kazanmak için uzun bir süreci göz önüne aldığından bunun ne zaman olacağı belli değildi.
sayfa 359.
