Susmadım ama keşkelerim kaldı
Doğru olduğuna inandığım bir şey varsa
Ya da aklıma bir şey takıldıysa
Bir şeye kızmışsam,
Ya da bir haksızlığa uğramışsam
Asla susmam.
Susamam.
Sadece duyacaklarım canımı acıtır diye korkarsam;
işte bir tek o zaman susarım ben,
Etrafıma kırgın bakmaya başlarım
Söylemediklerimi yükler ruhuma,
"Ya söyleseydim" le başlayan cümlelerimin soru işaretleri peşimdeyken;
Yaşamaya çalışırım.
Taa ki yüklendiğim ağırlıklar taşınmaz hale gelene kadar
Duyacaklarımın açacağı yaralardan korkarsam eğer;
işte o zaman yazmaya başlarım ben.
içimdeki isyan kelimelere dökülürken,
Kızgın ve kırgın gözyaşlarım onlara eşlik eder.
Ve gözyaşlarımın dağıttığı mürekkep kuruyana kadar;
Ya da esen bir rüzgarla isyanım yazılı kağıtlar uçana kadar...
izi kalır bende yaşananların.
Konuşulmayanların...
Konuşamadıklarımın...
Keşke...
Yıkandıkça temizlenecek bir leke olsaydın da
iz bırakmasaydın.
Kaybolsaydın!
