bir duygu sömürüsü olarak gözyaşıdır. başbakan ağlar mı? ağlar neden olmasın.
başbakan niye ağladı? Mustafa Pehlivanoğlu nun mektubunu okuyup ağladı. daha önce okumamışmıydın bea başbakanım. ne güzelde ağlıyorsun mustafa nın annesine yazdığı mektubu okurken.
başbakan eğri oturup doğru konuşalım. başkasının anasını al git derken diğerinin anasının üzerinden ağlayacaksın. sonra annelerin siyaseti olmaz diyeceksin. her şeye anaları karıştırarak mı annelerin siyaseti olmaz diyeceksin. bırak analarımız rahat rahat dursun oldukları yerde.
bence timsah gibi ağlıyorsun. hem yerim hem ağlarım mantığı. mağduruz ulan biz ağlaması ama mağdur olan sen değilsin. senin yaptığının binde birini yapmamıştır mustafa pehlivanoğlu. ama sen başbakan o rahmetli? soruyor musun kendine neden? hemde o günleri rahat rahat yaşayan biri olarak.
he sizler o vakitler (1980 lerde) tıngır mıngır milli selamet felsefesiyle etliye sütlüye karışmam diyordunuz ya. hakkaten şimdi o günleri sömürmekte haklısınız. ne etliye ne sütlüye karıştınız ama o günlerin mağduru sizsiniz. vay bea. duygulandım.
