ben henüz çocukken yani daha doğrusu biz fakirken bizim sokağa gelirdi dondurmacımız. böyle büyük çay termoslarına benzeyen bir cismin içerisinde renkli renkli dondurma çeşitleri olurdu. tabi ucuz olduğu için ve biz de fakir olup meyve tadlarını bilmediğimiz için aromatik dondurma isimlerini bilmezdik. renk söylerdik mesela o zamanın parası parlak ve çok hafif 25 liraların hakettiği biraz pembe ve biraz beyaz renkli dondurmadan isterdik. annem de biz fakir olduğumuz ve paramızı boşyere harcamamız için dondurmacının, dondurmanın içine tükürdüğünü söyleyerek bizi uzaklaştırmaya çalışırdı..
bu da böyle bir anımdır.
tanım: geçmişini hatırlayınca hafiften içi giden benim gibi zengin insanların özendiği insan çeşidi.
