tanım: Ülkücü Mustafa Pehlivanoğlu'nun 12 Eylül darbesinde idam edilmeden önce ailesine bıraktığı mektuptur.
öncelikle düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum. daha sonrasında mektubu paylaşacağım.
bugün referanduma hayır diyen ülkücü kardeşlerime sorarım. mustafa'nın kemikleri sızlamayacak mı? darbe anayasasını değiştirmek için gösterilen çabalara cephe almak neden? darbe anayasasının değiştirilmesi için atılacak ilk adıma hayır demek neden? mustafa 12 eylül darbesinde canı alınan yurttaşlarımızdan birisi. az sonra ailesine bıraktığı mektubu okuduğunuzda göz yaşlarınızı eminim ki tutamayacaksınız. şahsım adına, düşüncesi uğruna toprağa gönderilen milliyeti, ırkı, düşüncesi, dini ne olursa olsun her insanın hikayesine ağlarım, üzülürüm. bu kardeşim içinde aynısı oldu. göz yaşlarımı tutamadım. cuntacıların ülke içinde bizden aldıkları gücü kullanarak bizleri nasıl astıklarını, nasıl yıprattıklarını bir kez daha hatırladım ve niye bu hastalıklı düşünceden kurtulamıyoruz diye düşündüm. bugün erdal eren, mustafa pehlivanoğlu, necdet adalı yı ortak bir noktada buluşturan tek bir şey var. hepsi cuntacılara beddualar ederek gitti. pehlivanoğlu mektubunda allahından bulsun! dedi bu kesim için. arkadaşlarım! bugün bir olma günüyken, bugün bizi asanları, bizi susturanları, kafamıza kafamıza vuranları, bizi birbirimize düşürenleri yargılama günüyken, bu insanlara hak ettikleri cezaları verme günüyken, neden oyunlara gelip hala gelişmelere, demokratikleşen sisteme karşı duruyoruz? darbe anayasasının değişmesinin ilk adımı olacak referanduma ne diye hayır diyoruz? evet. belki ak partiyi sevmiyorsunuz. haklısınız. haklı nedenleriniz mutlaka vardır. ancak bu ak partinin değil, bizim davamız. mustafanın, erenin, necdetin davası. bu ülkede başbakan astılar ey dostlarım! bu ülke de yazarlarımız, düşünürlerimiz, gazetecilerimiz çete kurbanı oldular. karanlık işler yıllarca gözlerimizin önünde döndü. susurluk davasını nasıl unuttunuz hemen? üstü örtülen daha bir çok faili meçhul davayı? sözlükte ülkücü kardeşlerim var. fakat mustafa pehlivanoğlu için açılan başlık 20.07.2010 tarihli. mustafayı neden unuttunuz dostlarım? davası uğruna ipe giden o genci, nişanlısına mektubunda, mutlu bir yuva kurman dileğiyle derken gözlerinden oluk oluk yaş dökülen, kalbi acıyan mustafayı neden unuttunuz? türkiye yakın tarihi ile hesaplaşıyor efendiler! şimdi bir olmak zamanıdır.
mustafa pehlivanoğlu'nun idamından önce anasına ve babasına yazdığı mektup,
sevgili anneciğim ve babacığım, sizler beni bu yasa kadar büyüttünüz ve yetiştirdiniz. benim sizlere karşı islemiş olduğum hataları ve suçlarımı affedin. hakkinizi helal edin. ben sizlerin bir evladınız olarak, bugüne kadar cenab-ı hakkin ve onun resulünün, yüce peygamberimizin yolundan ayrılmadım. alın yazımız böyle yazılmış. kader ne ise onu çekeceğiz. ben de kardeşim haydar gibi bir an önce allah'ın huzuruna çıkacağım. eğer benim günahım varsa cenab-ı allah'ın huzurunda çekmeye hazırım. yok, bir yanlışlık sonucu ölümüme karar verenler, idam edenler allah'tan bulsunlar. sunu hiç bir zaman unutmasınlar ki, mustafa'lar ölür, allah davası ölmez, milliyetçilik yaşar. kellemi verdiğim bu yolun zaferi yakindir. zafer her zaman allah'a inananlarındır.
bunun için hiç üzülmeyin. cenazemin arkasından ağlamayın, günahtır. sizden ricam ağlamayın. anne, sizlerle helalleşmek isterdim, fakat olmadı. hakkim varsa, hepinize helal olsun, siz de helal edin.
son olarak, abime, yengeme, yiyenime, bacıma selam eder, haklarını helal etmelerini dilerim. nişanlıma da selam eder, cenab-ı allah'ın mutlu bir yuva kurması için ona yardımcı olmasını dilerim.
