lise ikideydim.
her akşam okul çıkışı pansiyon öğrencileri ile beraber okul bahçesinde top oynuyorduk.
BiR akşam topa nasıl vurduysam artık, okulun en uzak köşesindeki camı indirdim. Tabii herkes topukladı.
Ertesi gün okul müdürü pansiyon öğrencilerini sağa çekmeye başladı bir yandanda siz indirdiniz demi lan pencereyi diyordu.
içimden şimdi hapı yuttum pansiyonlulardan biri garanti satar lan beni diyordum.
Satmamışlar tokatı yemelerine rağmen beni ele vermemişler.
Birkaçı bizim sınıftaydı.
Sordum ne oldu diye.
Ne olcak senin yüzünden dayak yedik dediler. Müdür bide camın parasını aranızda toplayın demiş.
üzüldüm. 5 liralık haftalığım vardı. çıkardım vermeye kalktım almadılar.
lan manyakmısnız olum hem benim yüzümden dayak yediniz, en azından parayı alın.
Yok almayız.
sebep?
biz arkadaşız, boş ver parayı öğlen pansiyonda aramızda hallederiz dediler.
dayanamadım. gittim müdürün odasına.
-hocam dünkü cam var ya?
+evet.
-onu ben kırdım parasını vermeye geldim.
+oo ceserete bak!
-cezam neyse çekerim.
+okuldan 6 gün uzaklaştırma.velini çağır.
babam ı okul müdürünün telefonundan aradım, geldi.
müdür babamı görünce bana döndü,
+mukerrer niye babanın bizim hoca olduğunu söylemedin.
-sormadınız.
+hocam sizide yorduk sizin ki camı kırmışta.
babam,
-bilerek mi?
+top oynarken galiba.
-ne yapsın çocuklar top oynayacak başka yer yok.
+haklınız. ne içersiniz? *
sonuç olarak camın parası ödenmedi.
pansiyonluların ne kadar can arkadaş olduklarınıda hiç unutmadım. iyi ki vardınız.
