canım acıyor, yüksekteyim, burda olmayı ben istemedim hiç, aşağıya inmeyi de istemiyorum, gözlerin yok, bir sır artık gözlerin, umut veren sözlerin de yok, nefesin uzaklarda, yüksekteyim, sen geliyorsun aklıma, sahi şimdi nerdesin.. düşüyorum..tuttular..
içimi acıtıyor yokluğun, alıştım sanıyordum, kendimi kandırmışım meğerse, ilk günkü gibiyim, bunu kendime neden itiraf edemiyorum? korkuyorum, bak işte söylüyorum, gelmenden korkuyorum, ya gelirsen, ve beni bulmazsan.. gelmemenden korkuyorum.. ya gelmezsen? üşüyorum.. düşüyorum.. tuttular..
veda vakti yaklaştı, hissediyorum, uzak bi yolculuğa çıkmak gerek, kendimi bile unutacağım bir dehlizde seni bırakmayı planlıyorum, sahi, nasıl karar vermiştin beni hayatından çıkarmaya? zor olmuş muydu? ben mi? düşüyorum, gözlerin geliyor aklıma.. tuttular..
çok zaman geçti, kuru bir inat olmadın, geçici bir heves de, keşke en azından bunları anlatabilmem için fırsat verseydin, ondan sonra gitseydin.. ben de nasıl bir yerin olduğunu bilmeden gittin, buna üzülüyorum, sen gidiyorsun, her gün biraz daha gidiyorsun, ben düşüyorum, üşüyorum, tuttular..
yalnız mısın? belki. aklına geliyor muyum? sanmam. sahi, o da beni düşünür mü böyle gecelerde diye çok sordum kendime, sana karşı bir yanım çocuk, hep hasret kaldım , yazık oldu be, artık , denebilecek ne kaldı ki? sadece yazık oldu, bir yıldız oldum ben de yokluğunda, bazen düşüyorum.. sen geliyorsun aklıma, tuttular..
yüzüncü kattan atlayan biri, ilk kata gelene kadar ''şu ana kadar herşey yolunda'' dermiş.. öyle işte, herşey yolunda, çarpmama az kaldı, parça parça olacağım biliyorum, sahte tutuşlara ihtiyacım yok, düşlerinden düşe yazıyorum , düşlerime, düşünü yazıyorum, düşüyorum, uzat elini, düşüyorum... ne olur izin verme..
