tanım: tanımsız, biçimsiz, eşsiz, kavramlaştırılamayan duyguyu ilk hissediştir.
Bir ses duydum. o ruhu gönül gözüme altın gibi yansıyan sonsuzluğu gözleriyle içime akıtırken zamanı varlığıyla durduran tanımsızlığın sesiydi.
Dedi ki "sandwich?".
onu daha önce görmüştüm. hayır yaşam döngümdeki kutsal yerini kastetmedim, okulda kafamı kitaptan kaldırıp onun hipnotize edici ruh pencereleriyle buluşmamdan bahsediyorum. işte gözlerimizle uzunca konuştuğumuz andı o an.
o günün akşamında ona yazdığım mail ile kendimi tanıtmıştım. onu tanıdığımı söylemiştim. tabii ki anlamadı. adını ve yaşadığı yer değildi onu tanımak ve görmek. adını almadan kim olduğunu bilmekti, nereden geldiğini ve ne arzuladığını görmekti yaşamak için onu tanımak. yaşamak tecrübelerdi; sonsuz döngümüzde aşkla aktığımız. ona bunu öğreticektim.
ona da söylediğim gibi; biz akarsularız, aynı sonsuz platformun üstünde. Korku önümüzdeki kayalarken, sevgi kayaların altından akabilen güçtü ve aslında güç sevgiydi. Bunu temenni ettim o yaşlı ağacın dünyam(ız)a yansıyan gölgesine.
