Kadıköy'den Beşiktaş'a geçerkenki bir anımı anımsatır bana. Kumral masmavi gözlü Allah'ı var çok yakışıklı bir çocuk.Gözüm takıldı baktım.Bu arada anneannemin bir lafı vardır bir insana ilk bakışın göz kaymasıdır ikinci bakışta şeytan vardır. Bir on dakka bekledim ikinci kez baktım ki şeytanla bi alakası yok bence çünkü 10 dakka sonra hafızamda o insanın sıfatı kalamaz kanımca bu durumda yine göz yanılması olur. ( Dur bir anneanneme sorayım ben bu olayı 10 dakka bekleyip baktığımızda göz yanılması mı oluyo ? ) Neyse ne diyordum . Gözüm takıldı baktım.Yanında da iri yarı esmer bir çocuk . Şu Okan Bayülgen 'in programındaki gitariste benziyo.Okan Bayülgen'in tabiriyle ayı . Ben ilk baştan arkadaş sandım bunları.Bir baktım yavşuyorlar birbirlerine.Aşık gibi bakıyorlar filan.Sıla'nın şarkısında dediği gibi ''Nölüyööö yeaaa'' dedim. Ablamda yanımdaydı birlikte izlemeye başladık bunları.''Yok canım olmaz'' filan diyoruz. Neyse vapura bindik . Onlar üst kata çıktı bizde tabi peşlerinden. Onlar ortalarda bir yere oturdu biz de arkalarına oturduk.Baktım ayıya benzeyen benimkine kol atıyo filan. Bu da bunun omuzuna yatıyo. Çok kötü oldum . Sonra aradan 10 dakika geçti unuttum tabi.
