insanoğlu, bir şekilde birlikte soluduğu atmosferin çatısı altında, sözümona aynı çanaktan yemek yediği halde bu yediği ortak çanağa pislerse bir koku çıkabilir ancak. yoksa biraz aklımızı kullanırsak hangi genetikten geliyorsak gelelim, aynı mahallelerde yaşadığımızı, aynı suyu içtiğimizi, aynı yemeklerden yediğimizi ve aynı rüzgarla, aynı güneşle, aynı suyla yıkandığımızı biliriz. ayrılıkçı zihinlerimizin kendi egosuna sponsor aramasını izlemek yerine, yüzyılların birlikteliğinin huzurunu solumalıyız ve normal biriysek, bu huzur bize rahatsızlık vermemeli. yoksa kokuşan o ya da bu milletin insanı değildir, kokuşan zihinlerimizdir.
