üniversiteyi şehir dışında okumanın, hayata bir an önce atılmak olduğu düşünülürse, yaşadığı şehirde üniversite okuyanların, biraz daha geç olgunlaşma ihtimalleri vardır.
şehir dışında okuyanlar, gezme tozma dışında, her türlü sorunla da kendileri baş ederler. gönderilen para ile bütçe yapıp idare etmek zorundadırlar. yolda, belde kalsalar, gelip alacak kimseleri olmaz. tüp bitince ütüde yemek pişirmek gibi, muhteşem çözümlere imza atarlar. hayatla baş etmeyi öğrenirler.
ama, yaşadığı şehirde okuyan öğrenci, üniversiteyi bitirene kadar, anne ve babasının desteğini arkasında hissettiği için, her başı sıkıştığında onlara gidecek, kendisi pek çözüm üretmeyecektir.
