milletin bahçesinde gözleri kalmış, sonra da gözlerini orada unutmaya devam etmiş, gördüğü manzaralar karşısında ise şaşı olmak kurtulamamış insandır.
geçen gün bahçemi son model çim biçme arabasıyla acayip biçiyordum, çim biçme makinası deyip geçmeyin azizim, saatte 490km yapıyor bu. neyse o sırada biri bahçenin önüne dikildi yarım saat elinde çekirdekle beni izlemeye başladı, bir kişi, bir kişi daha derken 50-60 kişilik bir grup beni videoya alıyor, uzaylı falan diyorlardı. kendimi iğrenç, yeşil, koca gözlü uzaylı gibi hissediyordum, derken arabadan indim ve kalabalığa doğru zengince haykırdım;
+ what's up fakirler?
- vaaay insanmış.
+ insanım tabi yahu.
- çok hızlı hareket ediyodun abey uzaylı sandık.
+ hayatınızda görmemişsiniz ki tabi.
- görmedik valla :/
+ sizin traktörlere benzemez bu.
- öyle abi.
+ ezikler sizi
- vurma abi
+ dağılın lan sefiller!
diyerek hepsini bahçe kenarımdan yolladım. yoldan geçen bir avrupalı bu insanlarla konuştuğumu görse nasıl açıklardım azizim? benim gibi muhteşem birisini uzaylıya benzetmek de ayrı bir fiyasko, altındaki ne kadar hızlı olursa olsun üstündeki cool adam ayol.
