ahmet ümit'in 2010 yılında çıkan yeni kitabı.
bir çırpıda okunuveren,istanbulu ve tarihi seven kişiler için ballı lokma tatlısı olacak bir eser.
her bölümünde elinize kağıt kalem alıp,okuduğunuz tarihi yerleri not edip,hemen gezmeliyim buraları hissine kapılıyorsunuz.
baş kahramanımız komiser nevzat'ın duygularındaki gel gitlerle siz de gel git yaşıyor,katilin kim olduğuna mı yoksa istanbulun güzelliklerine mi dikkat kesileyim diye düşünüyorsunuz.
biraz dan brown'dan etkilenilmiş hissine kapılıyorsunuz ama ilerleyen sayfalarda nevzat'ın duyguları,düşünceleri sizi bir oraya bir buraya sürüklediği için şaşıp kalıyor,bu durumu da ahmet ümit'in yeteneğine bağlıyorsunuz.
bazı sayfalarda "öf bunları anlatmanın ne gereği var?!" diye serzenişte bulunuyor,fakat kitap bittiğinde "dur lan,şu sayfaları bi daha okuyayayım" deyip sayfaları karıştırmaya koyuluyorsunuz.
son bölümlerine geldiğinizde "vay bee" nidalarıyla çeviriyorsunuz sayfaları.
kısacası güzel,pek güzel,çok güzel.:)
