merkezi dünya dışı olan fikri ve duygusal görüş. zira dünya, kesinlikle, kendisini merkez bellemiş bir bireyin refah ve mutlu yaşamasına izin vermez. bireysel veya kurumsal olarak, kişiler kendini merkez olarak pek bir yere kabul ettiremez. yaşam süreci boyunca etkileşim ve temasta bulunduğu çeşitli yerlerden ve şeylerden kovulsa dahi, bir defa merkeze kendi nefslerini ve biricik olduğunu sandıkları varlığını koyan kişiler, kolay kolay merkezi değiştiremeyeceğinden, bir hiçliğin içinde kıvranır dururlar. her şeyden şikayetçi, her şeyi kendi için yaratılmış bilen arsız ve çok konuşan sosyal arızalara dönüşürler. bireyselciliğin delirttiği gönül erkleri olurlar.
