gerçeklik payı olandır. hatta, bende sevimsizlik değil, nefret uyandırır adeta. izmir deyince aklıma hep böyle ulusalcı, milliyetçi zevat aklıma düşer. iğrenirim, tüylerim diken diken olur. keşke izmir gibi fiziki anlamda güzel olan bir şehrin ruhani havası da o denli güzel olabilse. ama şu sıra mümkün gözükmüyor bu. ne diyelim; ileride inşallah.
