kendisini bu gece rüyamda gördüm. kendisi kısa bir süreliğine dünyaya dönmüştü. sanırım bi necromancer yardımcı oldu. neyse işte, önce bi maç yaptık. kendisi "bencil oynamayalım beyler!" diye bağırdı, korktum. daha çok pas atmaya başladım atam'a. daha sonra ismet inönü'yle birlikte gittik bi işkembecide çorbalarımızı içtik falan. sonra bize geçtik. kendisini makamımda kabul ettim. bize geldiğindeki hali oldukça hayret vericiydi. eve girer girmez memleketin hali hakkında konuşmaya başladı. ama hiç durmadan, yakınmadan, kimseye şikayet etmeden. ülkenin durumunun kötü olduğunu, derhal çalışmaya başlamak gerektiğini söyledi. ve bunun için neler yapılması gerektiğini sıraladı. şu an hatırlayamıyorum ama o kadar zekice ve gerçekçiydi ki heyecanla dinledim, gözlerimi bile kırpmadan. malesef ardından telefonum çaldı ve uyandım. baktım ki götüm açıkta kalmış. örttüm geri yattım uyudum.
