insani zaaflarını tanrıya yükleyip, kendini mükemmel zanneden zavallılar, insani suçların bedelini tanrıya ödetmeye kalkar. ama o insana yakışır bir şekilde yaşayabilmemiz için tüm doneleri vermiştir bir kere. özgür irade de vermiştir. insani melekelerini kötüye kullanan insanlardan yaradan sorumlu değildir.
aklına ve tüm uyaranlara uymayıp, egosantrik düşüncelerinin oyuncağı olan insan tanrıyı sorgulamadan evvel kendini sorgulamalıdır. kendi arka bahçen pislikten geçilmezken komşunun arabasının tozuna laf edemezsin.
ama böyle bir olayı yaşamış bir insan travması daha kötü şeyler de düşündürtebilir insana. ama her zaman kötünün en kötüsü olabileceğini akılda tutmak iyi olacaktır.
insan en kötüsünü yaşasa bile tanrı var olmaya devam edecektir. aynen oksijene inanmıyorum diyen birinin havayı solumaya devam ediyor oluşu gibi.
