Max Von Sydow gibi kült bir oyuncunun genç dönemine gelmesinden dolayı dikkatimi çekmiş- genel kitle hep the exorcist ile bildiğinden dolayı- ve bu yüzden uzun süre izlemek aklımdaydı. Dün akşam izleyebildim.
Bergman'ın herkesin vakıf olabildiği üzere yarattığı umutsuzluk havası ve renk tonu gerçekten olağanüstüydü. Aslında yıllara ait karakteristik renk tonları vardır. En basitinden, Gora'daki erşan kuneri bölümündeki 80'li yılların anlatıldığı sıradaki o döneme has güzel bir renk tonu hakimdi ki bu durum çok daha izlenen sahnenin izleyici tarafından benimsenmesine yardımcı oluyor. Sonuç olarak, rengin yarattığı karamsarlık,o dönemin çok göze batan cahil kitlesine ve az sayıda erdemli insanın olduğu bir dünyaya son derece uygun düşmüş.
Oyunculuklar açısından başroldeki Max Von Sydow ve Nils Poppe'un çok başarılılar gerçekten ama onlar dışında Death rolündeki ismini bilemediğim abininde devamlı gözükmemesine karşın, makul ve akılda kalıcı bir ölüm meleği portresi yarattığı söylenebilir.
1957 yılında çekilmiş bir film olmasına ve aradan 53 yıl gibi uzun bir zaman geçmesine karşın insanlığın bilinmemezlik, tanrı, yaşamamızın amacı gibi soruları cesurca sorması gerçekten çok başarılı ki bizlerde bu soruları sormaya herhalde bilinen hayatın ve dünyanın sonuna kadar sormaya devam edeceğiz.
Son olarak iyi ki bu filmin yaşandığı dönemde yaşamadım -veya yaşadıysam da hatırlamıyorum- diye düşündüm filmi izlerken. Aslına baktığımızda günümüzde ve maalesef ülkemizde de hala bu filme benzer bağnaz, okumaktan araştırmaktan, bilimden bihaber olup sadece dinin haklı veya haksız şekilde yarattığı korkular sonucunda hayatını yaşayanların ve bütün bir ulusun paranoyaklaştığı böyle bir toplum hayatında yaşamadığım için gerçekten memnunum. ''Hepimiz ölücez'' diye insanları delirtmek kadar işgüzarca birşey olamazdı herhalde.
edit: şovalye'nin çırağı rolündeki gunnar björnstrand isimli aktörü de tebrik etmeden geçmeyeyim.
