(bkz: bill murray)
(bkz: aşmış oyunculuk)
film izlenmelidir ben de hayli sevmiş olsam da filmin biraz fazla abartıldığı kanısındayım. ilk sahnede göze çarpan scarlet ablamızın nadide poposunun sinema estetiğini layıkıyla vermesi akla gelmekte. kapı çalındığında murray abimizin yanındaki hatun hissedildiğinde yaşanılan kırılganlık ve yüz ifadesi akıldan çıkmamakta. anlık monotonluklar- yalnızlıklar ve beklentilerin içselleştirilmesi filmi leziz yapıveriyor.
bir de bill murray abimiz var ki sormayın, es geçmeyin.