iktidar aşıklarının gözlerini sımsıkı kapatarak uyumlu bir şekilde koyun koyun onayladıkları yalandır efendim.
nükleer enerjinin tehlikesi evdeki priz ya da balkondaki saksının neden olduğu tehlikenin çok ötesinde zararları gizlemektedir. radyasyon yalnızca bir nesli değil, genleri sayesinde o neslin sonraki kuşaklarını da etkiler.
ayrıca nükleer enerjinin ucuz olması da düpedüz yalandır. nükleer çöpü bertaraf etmek mümkün değildir; bu sebeple avrupa'da sürekli hareket halinde trenlerde depolanmakta ve sürekli gezdirilmektedir; çünkü atılabileceği bir yer yok. amerika'da bir kasabada bulunan eski bir madene depolanmak istenmiş, ancak kasaba halkının ayağa kalkması sonucu bu da gerçekleştirilememiştir. artık işletmeler için zorunlu bir hesap kalemi olan çevresel maliyetlerin hesaba katılması, bu enerjiyi en pahalı kaynak seviyesine yükseltmiştir.
daha yaratıcı bertaraf yöntemleri de vardır kuşkusuz. örneğin, kurşun mahfazalarla uzaya gönderelim, ya da okyanusların derinliklerine atalım diyen sivri zekalara sormak lazım; o durumda bu enerjinin nesi ucuza gelecek?
madalyonun öteki yüzüne gelince; bizim akıllı politikacılarımız neden ister bu enerjiyi diye sormak lazım. bir gerçeğe dokunarak açıklamaya çalışalım; dünyada ikinci dünya savaşı sonrasından beri parlamentoları etkisi altına almış nükleer-termik lobisi bulunduğu bir gerçek. kısacası politikacılar uzun zamandır nükleer ya da termik enerji sistemlerinden nasıl para yiyeceklerini bilmekteler. bu sebeple henüz üçüncü dünya ülkeleri için yeni diyebileceğimiz yenilenebilir enerji kaynakları yöneticilerden taraftar bulmakta eksik kalıyorlar.
