okulu bitmiş istanbul'a dolaşmaya gelmiş, eminönü'nde bir internet cafeden msn'e girince beni gördü, karaköy'deysen hemen geliyorum bir yere kaçamazsın dedi. iyi gel dedim, ofisin yerini tarif ettim, tarifime uymayıp kuryenin tekinin peşinden gidince hayatı şaşmış, kan ter içinde geldi ofise. dolaptaki bütün biralarımı tüketti, bardağıma da koklata koklata koydu adi. neyse oturduk muhabbet ettik biraz, beklemenin boylesi'nin de belirttiği gibi cidden çok konuşuyor. çekmecede dandik purolarım vardı kakaladım buna, çıktık sonra taksim'e gideceğim dedi götürdük, yolda dondurma al bana diye tutturdu, aldık... yol boyunca telefonda kızın tekiyle konuşup durdu. sonra metroya bindirip cevahir'e yolladım bunu orada da beklemenin böylesi ile buluşmuş işte...
