pencerim önündeyim dalmışım gök yüzüne
bulutların arasında yer ararken kendime
bulutların arasında yer ararken kendime
sonsuzluğu dolaşırken
sensizliğe alışırken
herşeyini unutmuşken
kahretsin aklımdasın
ve sen bunun farkındasın
sonsuzluğun ötesindeyim gölgen gölgem üstüne
eriyorum bitiyorum çare mi var derdime
eriyorum bitiyorum çare mi var derdime
sonsuzluğu dolaşırken
sensizliğe alışırken
herşeyini unutmuşken
kahretsin aklımdasın
ve sen bunun farkındasın
vefasızlığını affedemedim
sana olan zaafımı hazmedemedim
aramazdım sormazdım
seni hic tanımazdım bile
sen benim koynumda beslediğim yılan bile olamazdın
kahretsin aklımdası
