aşk yok lakin; aşkın dışında her şey var. seks var hocam en önemlisi.
bu aşk ise bizim yaşadığımız şey bi tür hastalık öyleyse. örneğin ben; sevgilimin gözlerinin içine bakamıyorum, konuşurken heyecandan kekeliyorum, ağzımdan hiç olmayacak sözcükler birden fırlayıveriyor ne dedim ben diye aptallaşıyorum. yanyana yürüyoruz eli elime değiyor, içimden sıcacık bişeyler süzülüyor. acaba koluna mı girsem, elini mi tutsam diye düşüncelerle boğuşurken bi bakıyorum ki yol bitmiş... .
heyecansa bizimki de heyecan. ama tatlı bi heyecan. sıcacık.
yani demem o ki; hala birbirimizin yüzüne bakarken yanaklarımız kızarıyor.
şahan ile berrak'ın yaşadığı şey ( şey dedim dikkat edersen ) bi nevi çıkar ilişkisi. al gülüm ver gülüm olayı. ha buna özense özense yine recep ivedik kıvamındaki arkadaşlar özenir. ne güzel dayadı garıya la.. o garı ben de olacak ki... çok şanslı bu şahan amına goyim. gibi. içinizdeki cinsel açlık burda bile devreye giriyo. siz onun yaşadığı aşk'a ! değil, yaptığı sekse özeniyosunuz. canınız çekiyo. hani bana hani bana diyosunuz. ama bu duruma aşk demeyin de ne bok derseniz deyin.
sadece ben değil, bakın onlarda benim gibi düşünüyo;
Aşk utanma ve çekinmenin olduğu yerde vardır. Montaigne
