mum kokuyordu odası sabaha doğru
duvarlarda çiçekler asılmış kuruyordu
masada eski birilerinin boş kutuları
belli ki, atmaya kıyamıyordu
elbiselerini kaldırıp bana yer açarken
onu izliyordu gözlerim, çok güzeldi
radyoyu açıp duruma uygun bir kanal buldu
"bir içki ister misin?" diye sordu
boşver çok içtim yanıma gel
boşver zaten kafam güzel
karbon kağıdı konmuş gibi duyguların arasına
birbirimize dokunduk sabırsızca
gözlerine bakınca utnadığını anlamak kolaydı
ama durmadı, öptü beni, kısıp gözlerini
elbiselerini çıkartıp saçlarına dokunurken
onu kokladım, içim ürperdi
soluk soluğa yatıyordu, terlemişti vücudu (buraya dikkat)
ve beklenen soruyu sordu:
boşver, sevdim de ne oldu?
boşver, böylesi daha güzel
elbiselerimi giyerken oda aydınlanıyordu
ve güzelliği ışıkla eriyip gidiyordu
çıkıp giderken beni izliyordu yatağından
"neden burda kalmıyorsun?" diye sordu
boşver, bir taksi çağır giderim ben
boşver, rahatını hiç bozma sen
boşver, bir taksi çağır giderim ben
bıoşver, böylesi daha güzel...
