tüylerimi ürperten ve hiç tanımadığım bir dahiyle, marquis de sade ile tanışmama vesile olan muhteşem film. filmin her bir sahnesi ilgi ile izlenesiydi ama mürekkep bulamadığında yaptıkları onun hasta da olsa, sapkın da olsa, her kim ve ne olursa olsun, saygı duyulası, önünde eğilinesi bir sanatkar olduğunu gözler önüne koyar. kanıyla yazacak kadar tutkundur yazmaya. dilini keserlerken ise, "beni susturabileceğinizi mi zannediyorsunuz?" der ve bunun üzerine dışkısıyla yazar. yazdıklarından çok, yazmaya olan aşkıyla ilgilenilmesi gerektiğini düşünüyorum sade'in.
yaşlı adamla evlendirilen kızın, mimar çocukla olan ilişkisini, mimar çocuğu ilk gördüğüm 2 sn'lik periyodda hissetmiştim, haksız çıkmadığım için garip bir mutluluk duyuyorum.
tahmin etmesi güç değildi. yakışıklı yada güzel birini asla önemsiz bir role koymazlar.
