hayattan keyif alamıyorum, hiçbir şeyi hissedemiyorum, o hariç. sürekli takipteyim, elimde olmadan bakıyorum facebookta ne yapmış falan diye. onu görmek istiyorum, sesini duymak için şu an herşeyimi verebilirim. ama yapmamam lazım, onu bıktırmak da istemiyorum. çok seviyorum sözlük, keşke sevgimin bir kısmını ona verebilseydim. almak ister miydi peki? hiç sanmıyorum.
