yediğin kazıklardan sonra öyle bir an gelir ki yorulduğunu hissedersin artık. hani öyle sinirle söylenen güvenmeyeceğim artık kimseye tripleri yoktur ama sözlerinde. hatta belki tek bir kelime bile söylemezsin sadece bilirsina artık kimseye güvenemeyeceğini. çok istersin ama söylenen her kelime yalan gelir kulağına, sanki herkes sahtekar. korkarsın o zaman yaşamaktan, yorulmuşsundur çünkü ve korkarsın birkez daha acı çekmekten. o an bırakırsın yaşamayı bidaha da hiç kazık yemezsin. öyle sen bi köşede kalırsın sevemezsin kimseyi özleyemezsin öyle filmlerdeki gibi bidaha sevmeyeceğim diyenlerin karşısına çıkan aşk, sevgi falan da çıkmaz zaten karşına. yüzüne taktığın sahte alaycı gülümsemeyle devam edersin hayata. o andan sonra da pişmişsindir yemezsin bidaha kazık bidaha da çok sevmezsin zaten.
