edit: sevgi pıtırcıklarının biyolojik veya psikolojik babalarıyla aralarında geçen diyaloglardır.güldürürken düşündürme, alternatif olma, ders verme gibi yükümlülükleri olmamakla birlikte saygı ve sevgi çerçevesinde gelişen olaylardır. eğer saygı ve sevgi çerçevesi içersinde değilse bari güldürürken düşündürsün ne bileyim toplumsal bir mesaj versin.
şuanda milyonlarca baba ile evladı arasında diyalog gelişmekte. eğer daha önce babayla hiç diyaloğa girilmemişse bile bu vesileyle diğer diyaloglardan feyz alınabilir.
unutmamak gerekir ki diyalogsuz bir hayat düşünülemez ve babayla diyalog için hiçbir zaman geç kalmış sayılmazsınız. bunun için ilk adımı siz atmalı ondan sonraki adımı ondan beklemelisiniz.
unutulmaması gereken 2. ayrıntı ise babaların genellikle sert mizaçlı aile bireyleri olduğudur. takıldığınız yerlerde anneyi araya sokabilirsiniz fakat burada da başka bir ayrıntı devreye girecektir. "anne ile baba arasında gelişen diyalog".demek istediğim ille de babamla diyaloğa gireceğim diye bir aile faciasına yuva yıkımına veya annenizin dayak yemesine neden olmamalısınız. biliyoruz ki anneler de çok agresif insanlardır. babanın evladıyla diyaloğa girmemesinden dolayı eleştirinin dozunu kaçırabilir ve hakaret edebilir.
yazının sonunda herkese babalarıyla iyi diyaloglar diler, entryimin silinmeden önceki halini sizlere takdim ederim:
oğlu:baba niye geç kaldın saate bak kaç olmuş.
baba:sinemaya gittim.
oğlu:vaaay, hangi filme?
baba:garez
oğlu:??korktun mu peki?
baba:evet çok korktum arada çıktım zaten
oğlu:??antikasın baba sen
baba:odunsun oğlum sen.
