beş yıl çalışıp istifa ettiğim, ama yine de sözlükte aramaktan kendimi alamadığım, halihazırda, türkiye'nin, tamamı yerli sermayeli, tek özel bankasıdır.
müşterisi olmak nasıl dır? onu son 5 aydır anlamaya çalışıyorum. ama; çalışanı olursanız, emekli paranızı yiyecek takatinizin kalmayacağı, garanti olan bankadır. her ay çıkan "iş dergisi" nde emekli olanlar ve vefat edenler yer alır. bu ayın sayısında gördüğünüz emekliler, genelde bir sonraki sayıda vefat edenler listesinde yer alır. bu da kanıtıdır. her ay bir tokat gibi yüzünüze çarpar.
karşıdan baktığınızda, ortalama bir iş bankası çalışanı, iyi giyimli, keyfi yerinde görünür. ama; bilin ki akşam 17:30 da şube kapandığında, hepsi ya arşive inip amele gibi çalışmaktadır, ya da 14 yaşında çocuk ağırlığındaki dosyaları indirip kaldırmakla meşguldur. mesainin 18:00 de bitmesi, müşterilerin artık defolup gitmeleri içindir. çünkü bırakırsan orada yatarlar. ama; gece daha yeni başlamaktadır. bir kere 20:00 den önce çıkmanız için, yağmur yağsın sel olsun, kar yağsın çığ düşsün, deprem olsun bina yıkılsın, terörist eylem olsun bomba atılsın, diye dua etmeniz gerekir.
ayrıca müşterilerin düştüğü bir yanlış ta, o paraları bankaya yatırıyorsunuz kardeşim, çalışanın cüzdanına gitmiyor ki...
- oh be sizin de işiniz iş valla, bu kadar paranın içindesiniz ne güzel.
diye özenilecek bi durum yoktur ortada.
o kadar paranın içinde, sizin elinize geçen para, acınası bir rakamdır. gün gelir, 'bu paraya bu eziyet çekilmez' deyip, kolaylıkla istifa edersiniz.
