diğer "görüşlerin" karşıt görüşlere tahammülü kadardır diyelim tanım olarak.
burada kemalistliğin içini boşaltıp sadece bir zenginlik aracı olarak gördüğünü, insanların atatürkçülük kisvesi altında ceplerini doldulduğunu, hepsinin darbe yandaşı olduğunu, kurtuluş savaşı'nı onların değimi ile "sadece kemalistlerin" kazandığını anlattığı saçmalığını bir argüman olarak kullanan kişilerin "kemalizm" ile ilgili düşüncelerine paralel şekilde gelişir.
kendi görüşünü savunmak meziyet ister. ama karşıt görüşü kötülemek her zaman için daha kolaydır. zaten somut bir görüş olmayınca karşıt görüşü kötülemek en güzel kamuflaj örneğidir. hükümetin çözümleri olmadan kürt açılımı yapması gibi bir şey bu durum.
o 1920-1930 larda olan düzen bugünkü çağdaş* türkiye cumhuriyeti'nin temelleridir. o temelleri yıkmak istemek dış düşmanların ekmeğine yağ sürmektir. genelde kemalizm kisvesi altında atatürk ve atatürkçülük'e saldıranların çoğunluğu islami temellere dayanan bir türkiye isterler ki eğer böyle bir durum gerçekleşirse sonumuz bir afganistan bir ırak'tan farklı olmayacaktır, bunu öngörememektedirler.
ülkenin bölünmez bütünlüğünü ayakta tutmak amacıyla atılmış adımların geri alınmasını istemenin hiç bir mantıklı açıklaması olamaz. hak ve özgürlük talebi adı altında istenilenler daha önce ingiltere ile iranın aynı masaya oturmasına ve akabinde iranın istenilenlerin verilmesine karşılık silahlı eylemlerine devam etmesi durumundaki gibi bir sona sürükler bizi.
bu şekilde türkiye cumhuriyeti'nin kuruluşu ve kurucularına *saygısızca "artık eskidi, demode oldu" tarzında serzenişte bulunmak muhadili bir öneri getirmediğiniz müddetçe sadece saldırı amacıyla yazılmış demektir.
