baba kişisi bir anısını anlatmıştı bir kere. kıbrıslı biri ile telefoncudaki konuşmasını, şöyle;
baba kişi: iyi günler, şu telefon ne kadar?
telefoncu: bıdıbıdı kadar o fakat %3 lük bir indirim yapabiliriz.
baba kişi: peki şu siğmens ( biz böyle söylüyoruz ) telsizler ne kadar?
kıbrıslı bir vatandaş, baba kişisine: pardon, türkiye'den geliyorsunuz değil mi?
baba kişi: evet, ne oldu?
kıbrıslı bir vatandaş: kabalığınızdan belli zaten biz bir kere saymıns ( onlar böyle diyormuş ) deriz, sizin gibi saçma sapan konuşmayız.
baba kişi: ( dumur ) biz olmasak size burda bok yedirticeklerdi be, ne diyorsun sen?
işte aslında onlarada bizim konuşmamız komik gelebiliyor. fakat lisedeki kıbrıslı ingilizce hocamın kıbrıs türkçesinin yanında kıbrıs aksanıyla ingiliz konuşması vardı ki aman allahım, evlere şenlik. *
vatz yur niğm?