Üşüyorum baba.
Her gece herkesten gizli uyandığını görünce üşüyorum.
O suskun, o durgun halini görünce üşüyorum.
biliyorum.
sen de üşüyorsun.
ölüm soğuk çünkü baba.
Sen nasıl bir sınavdan geçiyorsun baba?
bitmiyor ölüm telaşlarımız.
koridorlarda üşüyerek koşturduğumuz günler bitmiyor.
Hastaneler soğuk baba.
evet bana acı çektirdin.
ama ben bunları hatırlamıyorum bile.
hep güzel günlerimizi hatırlıyorum.
gecenin 1 inde canım dondurma çektiği için sokakları adım adım dolaştığın günleri,
tavlada seni yendiğimde yüzündeki sinirle karışık gülümsemeyi,
annem olmadığında bana yaptığın o güzel yemekleri,
ben yaptığın yemeği yerken "güzel olmuş" demem için gözlerimin içine bakışlarını,
benimle bir dost gibi dertleştiğin, akıl verdiğin günleri..
Hatırlıyorum.
Ben bunları yazarken yine senin sessizce uykundan uyandığını görüyorum.
Ağlama diyorsun.
Nasıl ağlamam baba.
Ölüyorsun.
Hiçbirşey yapamıyorlar.
Çaresizlik soğuk baba.
üşüyorum.
