dün akşam karşıyaka açıkhava tiyatrosu'nda izleme şansı bulduğum, izlerken gülmekten ağladığım oyun. özellikle de erkan can'ın performansı oyun boyunca sahnede olmamasına, ara sıra farklı rollerle seyirciyle buluşmasına rağman olağanüstü bir etki yaratıyor. cem davran ve levent üzümcü ise beklentilerimin üstüne çıkan derecede başarılıydı, oyuncunun er meydanı olan tiyatro sahnesinde. levent üzümcü'nün repliklerden birini karşıyakalılığına uyarlaması ayrıca alkış toplamıştır.
-zaten bende şans olsaydı, annem beni aydoğdu ilköğretim okulu'na yazdırmazdı da senle tanışmazdım! *
