iş yerine geldiğinde, büronun koltuğunda uyumakta olan dayıyla karşılaşmak. babana bunun nedenini sorunca 'yengenle kavga etmiş oğlum sen de ses etme yazıktır, kalsın. hem gel bak annen poğaçalar, börekler getirmiş hep birlikte kahvaltı yaparız.' şeklinde bir açıklama getirmesi, çalışma saati ilerledikçe kanepede beliren atletli dayı ve karpuz tabağı sentezi. (bkz: aile şirketinin verdiği acılar).
