"...varlığına alıştığım bir nesneden kopmak güç gelebilir. yaşamak, pek çok şeyden kopmasını öğrenmektir de. ama (ister yaşarken, ister okurken) başkalarında gördüğüm için varolduğunu öğrendiğim 'bir nesneye duyulan yakıp tüketici tutku', sanıyorum, bilmediğim bir şey. bir nesneyi, hatta daha genel olarak bir 'şey'i, bütün varlığımla istemeyi, yani içimden istemeyi, ya da, birinden, bir başkasından istemeyi, beceremedim. avdan, avcıdan çok söz ettim, ama onlar nesne değil; onlar, yaşamın akıp gidişi içinde, kişinin temel tutumları. avlığı, avcılığı becerdim mi ki? avcı da av da kendileri üzerine bir şeyler düşünürler elbet; ama avı avcıdan, avcıyı avdan sormak gerekir; mutlaka!"
