Baba,
Sen doğduğunda minicik ellerini sevgiyle tutandır.
2 yaşında astım hastası olduğunu öğrendiğinde hep yanında olup peşinden Ankaralara gelendir.
Tedavi de bileğinden alınması gereken kanı almasınlar diye kaçtığında seni ikna edendir.
Tedavi için kullandığın ilaçlar mideni bulandırdığında sabaha kadar karnını ovuşturup uyumayandır.
Alışveriş mağazasında sevdiğin oyuncak en tepede diye seni omzuna alıp oyuncağı almanı sağlayandır.
Sırf sen çok istiyorsun diye oturduğun ilçede bulamadığın kitabı gidip taa şehir merkezinden alandır.
Daha 4.sınıfa giderken siyasetten zerre anlamazken senle ciddi ciddi siyaset konuşandır.
Her ne yaparsan yap 1 kere bile sesini yükseltmeyendir.
Seni çok özlediği için başkalarında kalmaya 2 günden fazla izin vermeyendir.
Eve bir şey getirecek diye değil o gelecek diye beklenendir.
Sonsuz sevilendir.
Bir şubat günü kanser olduğu öğrenilendir.
Hastalığına 7 ay dayanabilendir.
Seni kendinden soğutmak için bütün huylarından vazgeçendir.
En son gördüğünde hıçkırıklarla ağlayandır.
Çok merak ettiği, senin yaptığın tabloyu göremeyendir.
O'na birkez olsun dayan diyemediğimdir.
Liseye başladığım gün ellerimden kayıp gidendir.
Son nefese kadar özlenilecek acısı hiç dinmeyecek olandır.
