Tarihimizdeki Osmanlı yanılgısı, Osmanlı'yı büyük şanlı bir devlet olarak görmektir. Bunun sebebi resmi tarihlerimizde bile Osmanlı imparatorluğunun tarihimizin en şanlı sayfalarını yazan bir devlet gibi gösterilmesidir belki de.
Peki ya Osmanlı nedir aslında? Osmanlı aşiretin büyüğüdür. Şeriat ve monarşiyle yönetilen büyük bir derebeyliktir. Başka bir şey değil.
Osmanlı döneminde demokrasiden bahsetmek mümkün olmadığı gibi insan hakları da yoktur. Misal, hepimize okullarda Osmanlı askerlerinin müslüman olmayan azınlıklardan devşirildiği söylenir de bunun bir asimilasyon politikası olduğu dillendirilmez. Düşünün bir iki-üç yaşındaki çocuk imparatorluğa asker olması için alınıyor. Dini değiştiriliyor. Bunun adı asimilasyon değil de ne?
Bununla kalsa gene iyi. Bize okullarda şanlı Osmanlı diye öğretilenlerde daha neler neler yok ki? Osmanlı padişahlarının taht hırsları yüzünden kardeşlerini öldürdükleri var. Bunu kanun haline getirmeleri var. Bana şunu söyleyebilir misiniz: insan olan hangi insan bunu yapabilir? Sırf istanbul'u aldığı için kutsallık yüklenen bir padişahın kundaktaki kardeşini boğdurması hangi insanlığa sığar? Bu muhterem şahsiyetler kendilerine bir de halife derler ancak taht hırsları yüzünden kardeşinin yaşamasına bile izin vermeyen bu insanlarda din ne arasın Allah aşkına? Zaten bu Osmanlı'nın soyu da belirsiz ya. Oralara girmeyelim, çıkamayız sonra.
Peki Avrupa Aydınlanma Çağ'ını yaşarken, Osmanlı ne yapmıştır acaba? Fetih-fetih-fetih; Toprak- toprak-toprak... Kimse Viyanayı kaç kere kuşattığımızdan bahsetmesin. Dünya çapında bir tane bilim adamımız, sanatçımız çıkmış mıdır? Doğrusunu söylemek gerekirse Osmanlı'ya kalsa anadoluya matbaa bile gelmeyecekdi. Hatırlayınız.
Bence bu konu hakkında en büyük yanılgılardan biri de halkın yönetimden memnun olduğudur. Bunu iddia eden Osmanlı Sevdalılarına sormak istiyorum: Madem ortalık bu kadar güllük gülistanlık; halk yönetimden bu kadar memnun. Niçin bu insanlar sık sık isyan etmiştir o halde?
Aslında bu soruya en doğru yanıt şu olabilir: Bir yanda ekmeği için emek veren aydın anadolu halkı, öte yanda sarayda gününü gün eden; halkından uzak; gün be gün semiren padişahlar...
O padişahlardır ki anadolu evlatlarını -hayatları umrunda olmadan- cepheden cepheye süren; o padişahlardır ki diğer ülkelere ayrıcalıklar tanıyıp ülke ekonomisini batıran; milleti aç, açıkta yatıran; o padişahlardır ki g*tünün korkusuyla vatanını yabancılara satmakta sakınca görmeyen.;
o padişahlardır ki yediklerini içtiklerini yıllarca genç Cumhuriyetin ödediği...
Daha bir sürü şey yazılabilir aslında. Ancak Osmanlı devletinin yıkılışının üzerinden neredeyse bir asır geçmesine rağmen bu topraklarda hala Osmanlı sevdalıları varsa, bana söveceklerine istiklal marşınımızın son iki kıtasını okumalarını tavsiye ederim.
Mehmet Akif Ersoy acaba orada:
"Hakkıdır lüks yaşamış padişahımın bu millet
Hakkıdır halkı sömüren padişahımın memleket "
