çoğu insanın barzani veya talabani'nin terörle işbirliği içinde olduğunu düşündüğü ve bu nedenle kürdistan diye bir devlet kurulmasına karşı çıktığı coğrafya.
orda bir kürt devleti kurulması bizi neden ilgilendirir sorusuna cevap arayalım.
kendi içimzdeki kürtler orda daha rahat adapte olacak ve oraya gidecek diye mi üzülüyoruz?
türkiye'nin doğusu ile birleşmek için propaganda yapar ve güneydoğu'yu kaybederiz diye mi korkuyoruz?
kürdistan diye bir devlet kurulursa adam gibi devlet kuramazlar da teröristler daha rahat davranır diye mi karşıyız?
ırak'ın bütünlüğü bozulur ve ırak'da istikrarsızlıklar iç savaşa neden olur ve ortadoğu'da kan durmaz diye mi endişeliyiz?
bu tür sorular çoğaltılabilir.
hepsinin ufak tefek doğruları vardır. gelecek nasıl şekillenir bilinmez.
fakat bizim şu an doğru tespit yapamadığımız kesin.
bizler barzani ve talabani'nin pkk yandaşı olduğunda hemfikiriz. oysa durum tam tersi. pkk'ya seslerinin çıkamamasının sebebi kendi ırklarından oluşudur. orda bir siyasi hayat kuruluyor. seçimler yapılıp yeni bir demokratik devlet kurma çabası var. kendi milletinden insanları savunmayan bir lider siyasi olarak başarılı olamaz. buna benzer örnek filistin olabilir. aynı milletten gelen ama iki düşman örgüt. filistin'de hamas'a karşı israil'in yanında davrandığı için el-fetih'e destek giderek azalıyor. kuzey ırak'ta devlet kurmak isteyen kürtler aynı duruma düşmemek için, devlet kurduktan sonra üzerine gittikleri pkk tarafından bunlar bizleri türkler için öldürdü deyip gariban edebiyatı yapacaklarını bildiği için üzerlerine direk gidemiyor.
zamanında barzani ve talabani türkiye'nin desteğiyle pkk'ya karşı savaştı ve ağır kayıplar verdiler. bizim 30 senede ölen askerlermizden korucularımızdan kat kat fazla. sonuçta kürt tabanı kendi milletinize karşı savaşıyorsunuz diye pkk tarafından yapılan propaganda ile pkk tarafına geçmeye başlamasıyla ve doğru düzgün sonuç alınamaması, türk ordusunun da geri çekilip yalnız kalmalarıyla, yüksek kayıplarıyla bu savaşı mecburen bitirdi.
çoğumuz bir ırkçı söylem içine girdik ve barzani ile talabani'yi düşman ilan ettik. bunda içimizdeki hainlerin de rolü büyük. pkklı olup medyada boy gösterenler barzani ve talabaniyi türkiye içinde pkk ile bir tutarken, kuzey ırak'da barzani ve talabani'yi kanına hainlik etmekle suçladılar.
barzani kuzey ırak'ta pkk ile bir liderlik mücadelesi veriyor. bu siyasi mücadeleyi silahsız yapması pkk yandaşı gibi algılanıyor. çoğu insanın unuttuğu bir şey var. apo suriye'den kaçmak zorunda kaldığında neden kuzey ırak'a geçmedi de yunanistan, italya, rusya ve en son afrika'ya kaçmak zorunda kaldı? barzani'ye kaçsa barzani'nin onu ya türkiye'ye vereceğini ya idam edeceğini biliyordu.
bizim türkiye devletimiz bilinçli olarak bunu bilmezden geliyor. böylelikle barzani'yi açık açık pkk'ya karşı mücadeleye zorluyor. barzani ise yılların tecrübesi var. türkiye geri çekilip gittiğinde yine pkk yandaşlarıyla baş başa kalacağını biliyor ve işbirliğine açık açık yanaşamıyor. neden kendi ırkından insanları öldürerek siyasi bir liderliğe giden yolunu tıkasın, neden kayıp versin, neden kendini yorsun. ortada bir siyaset yürüterek hem tabanını hem diğerlerini idare ediyor. geçmişte bizim filistin meselesine tavrımız gibi. hem filistin'den yana hem israil ile düşmanmış gibi görünüp işbirliği yaptık. barzani'de söylemlerinde türkiye'ye düşmanmış gibi görünüp gizlice işbirliği yaparken, pkk sempazitanlarını da karşısına almıyor. bizim siyasilerde filistini umursamazdı ama içerde filistin'e olan duyarlılığı bildiğinden sanki filistin yanındaymış gibi söylemleri olurdu.
özetle sizi barzani ve apo'nun düşman liderler olduğunu anlamanızı istedim. iran ve amerika kadar zıt kutuplardır. fakat aynı tabandan beslendiğiniz zaman bunu siyaseten gizlemek zorunda kalıyorsunuz. kuzey ırak'ın durumu bu. biz talabani'yi yardım etmiyor diye suçlarken geçmişte yardım ettiği dönemler sonrası nasıl yüz üstü bıraktığımızı unutuyoruz.
bizde de böyle bir hata var. hep biz doğruyu yaparız. başkaları hep bize düşmandır, hainlik yapar. ortadoğu'da türkiye yıllardır güvenilmez bir ülke oldu. sebebi kurtuluş savaşı öncesi ve sonrası araplar ve kürtler bizimle birlikte çarpışırken lozan'da çözülecek bu konu deyip ordumuzu geri çekip onları ingiltere'nin, fransa'nın eline bıraktık. adamlar ya kendi başlarına savaşıp ölecekti ya yaşamak için onlardan yana geçecekti. arap israil meselesinde israil'i ilk tanıyan ülkelerden olduk. insanları yüz üstü bıraktıktan sonra hainlik ediyor diyemezsiniz. sen karıyı boşuyorsun. sonra boşanmış kadın neden düşmanımla yatıyor diye kızıyorsun. yatmasın direnip ölsün istiyorsun. insanları yaşamak için çareler üretti diye suçlamak doğru değil.
