sigara içmek, tek yönlü bir bağımlılık yapmaz. en temel bağlayıcılığı nikotin olsa da, beraberindeki fiziki alışkanlık ta, kolay kurtulunan cinsten değildir. nitekim, nikotin sakızı, bandı vs. gibi vücuda sadece nikotin sağlayan desteklerle, sigara kolay kolay bırakılamamaktadır. tiryakilerde sigarayı bırakınca görülen, nikotin krizinden hemen sonraki sıkıntı el ve ağız alışkanlığının doldurulamamasıdır. öte yandan, sigara dumanı, sadece ciğerler yoluyla değil, dil ve gırtlaktaki mukoza-flora tarafından da emilerek kana karıştırılır. mesela puro dumanı, sadece ağız ve gırtlaktan emilim ile kana karışır, duman ciğerlere çekilmez. dolayısıyla, eğer kişi sigara içmeye başlarken, ağız tiryakisi olarak kendisini alıştırmışsa, bu da ciddiye alınması gereken bir bağımlılıktır. o alışkanlık bünye tarafından o şekilde kazanıldığı için, bırakılması, bir tiryakiye yakın zorlukta olabilir. sigarayı, maalesef ki ciğerlerinin dibine kadar çeken biz içicilerden daha az, pasif içicilerden biraz daha çok zarara uğradıkları konusunda bir tahmin yürütülebilir.
edit: bu kişiler de, en az diğer içiciler kadar, dil, dudak, gırtlak ve hatta akciğer kanseri risiki taşırlar.
