nedense hep ırkçı kimliğiyle öne çıkan yazarların yaptığı işlem. sözlükte sürekli yapılıyor ve yapanların hepsi benzer karakterde. buna karşın kendi ırkına diline, dinine küfredilen sözlük yazarları ise bu yola başvurmuyor. neden mi? çünkü onlar tartışmanın ispiyonculuktan daha faydalı olduğunu biliyorlar. ancak bu karakterdeki(ispiyoncu) yazarların hiçbiri ne tartışabiliyor, ne de ortaya bir fikir atabiliyor. varsa yoksa tehdit ve ispiyonculuk. işte bu durumda kimin provakatör, kimin bölücü olduğu ortaya çıkıyor. insanların nick altına gelip pkk'lı, şeriatçı, ibne v.b yakıştırmalar yapan eblehler kalkıp bu özgürlüklerinin yanında bir de o yazarlara dava açıyorlar. çünkü küfürle kimseye birşey anlatamayacaklarını biliyorlar. ee fikir de olmayınca ne olacak. fikir yok, tartışma yok, küfür işe yaramıyor. kalıyor son çare. o da ispiyonculuk. varsın bu adamlar birilerini dava etsinler. sonuçta hakimlerin bile kıçlarıyla gülecekleri bir dava dosyası ile evlerine geri dönecekler.
işin garibi bu adamlar kendilerinden başka kimsenin birşeylere hakaret etmesini, küfür etmesini ya da yermesini istemiyorlar. kendileri küfür edince hak diyorlar, başkası aynısını yapınca ağızlarındaki emzikle mahkemelere koşuyor.
